TITEL : “Effects of educational interventions on primary dementia care: A sytematic review.”

AUTEUR(S) : M. Perry, I. Draskovic, P. Lucassen, M. Vernooij-Dassen, T. van Achterberg en M. Olde Rikkert. Radboud Universiteit Nijmegen, Alzheimercentrum Nijmegen. 2009.

Huisartsen spelen een belangrijke rol in het herkennen van de eerste signalen van dementie. Toch blijkt uit verschillend onderzoek dat de diagnose dementie door huisartsen weinig gesteld wordt. Een van de redenen die huisartsen daarvoor aangeven is het gebrek aan specifieke kennis en kunde over dementie, diagnosestelling en behandeling. Daarnaast speelt de angst om een foutieve diagnose te stellen een rol, evenals tijdgebrek en gebrekkige toegang tot neurologische consultatie. De groei van geheugenklinieken zorgt voor een goede diagnosestelling van dementie. Toch blijft het aantal mensen zonder diagnose, of met een late diagnose, hoog. Dit artikel  heeft de resultaten van bestaande onderzoeken naar de effecten specifieke scholing en training voor huisartsen over dementie samengevat.  

Er is systematisch literatuuronderzoek gedaan. Uit de 3953 studies die potentieel relevant waren, zijn uiteindelijk 6 volledige onderzoeken geselecteerd die aan alle selectiecriteria voldeden. Deze zijn verder geanalyseerd en vergeleken.

Scholing waarbij actieve deelname van de huisartsen gevraagd werd lijkt te leiden tot een toename van het aantal diagnoses dementie dat gesteld wordt. Interventies die scholing combineerden met casemanagers en richtlijnen voor beleid leverden een verbeterde zorg en verbeterde kwaliteit van leven van de persoon met dementie en zijn mantelzorger.  De bestaande scholingsinterventies lijken tot nu toe echter weinig of alleen kortdurend effect te hebben op de kennis over en de houding ten opzichte van dementie. Als belangrijkste conclusie uit deze overzichtstudie kan worden gesteld dat educatieve programma’s voor huisartsen over dementie en vroegsignalering bij kunnen dragen aan eerdere en goede diagnosestelling. Hierbij is een actieve en participerende rol voor de huisarts echter wel van belang. Daarnaast is organisatorische en financiële verandering nodig voor zowel deelname aan training als voor aansluiting bij dementierichtlijnen, de kwaliteit van signalering en zorg. Tevens benadrukken deze uitkomsten het belang van een breder algemeen bewustzijn en begrip van het belang van vroege diagnosestelling bij dementie.

Voor vragen en meer informatie: M.Perry@ger.umcn.nl