TITEL : “Bunamak: oud of ziek? Dementie en zorg bij oudere Turkse migranten in Nederland.”

AUTEUR(S) : I. de Vries, Universiteit van Amsterdam, Masterscriptie Medische Antropologie en Sociologie. 2007.

In dit onderzoek staan de beleving en benaming van dementieklachten, de zorg er omheen en de ervaringen en behoeften met betrekking tot zorgvoorzieningen van oudere Turkse migranten en hun families centraal.

Er zijn interviews gehouden met familieleden van Turkse ouderen. Ook is er gesproken met sleutelfiguren uit de Turkse gemeenschap en zijn er observaties uitgevoerd bij projecten voor Turkse ouderen.

Dementie wordt niet altijd als ziekte gezien; bij veel Turken blijken de klachten wel bekend, onder een andere naam: bunamak (het dementeren). Bunamak wordt echter gezien als iets dat hoort bij het ouder worden. Traditioneel speelt bij Turken het familienetwerk de belangrijkste rol in de zorg. Ook veel Turkse Nederlanders van jongere generaties, voelen nog een zorgplicht naar hun ouders toe, deze ideeën zijn wel aan het veranderen. Reciprociteit en het geloof spelen niet altijd meer dezelfde rol als voorheen. Opvallend is dat Turkse Nederlanders van de generatie die graag voor hun eigen ouders willen zorgen, zelf weinig verwachtingen van hun kinderen hebben. De zware mantelzorg is lastig te combineren met hun eigen leven; naarmate de situatie verergert, lijken familieleden beter te accepteren dat zij niet altijd aan de verwachtingen kunnen voldoen en staan ze meer open voor professionele zorg en ondersteuning. Turkse ouderen maken minder gebruik van zorgvoorzieningen dan Nederlandse ouderen. Relatief veel ouderen gaan naar dagopvang.
In de professionele ouderenzorg, hebben Turkse Nederlanders vooral behoefte aan het samenzijn met taal- en cultuurgenoten en Turks of Islamitisch (Helal) bereid eten. Er zijn nog niet veel projecten specifiek voor Turkse dementerenden. Om (dementerende) migranten de zorg en ondersteuning te bieden die zij nodig hebben, is het dus niet alleen van belang dat migrantenfamilies hun weg weten te vinden, maar ook dat zorgorganisaties actie ondernemen.

Voor vragen en meer informatie: irene.vries@gmail.com