De medewerkers maken de zorg; zij kunnen het verschil maken tussen een prettige of onprettige ervaring. De interactie tussen de zorgvrager en de zorgverlener, de verbale en non-verbale communicatie, is een van de belangrijkste factoren die de kwaliteit van leven van mensen met dementie kan beïnvloeden. Tegelijkertijd staan juist deze medewerkers al jaren sterk onder druk; de zorg en de zorgvragers zijn veeleisender geworden en veel instellingen hebben moeite om genoeg en goedgeschoold personeel te vinden en om bezuinigingsdruk het hoofd te bieden. Van zorgmedewerkers wordt gevraagd te beschikken over zorgtechnische, sociale en psychologische kennis en vaardigheden. Door de ervaren tijdsdruk en werkdruk hebben veel zorgmedewerkers het gevoel niet voldoende aandacht te hebben voor de individuele zorgbehoeftes van hun cliënten. Ziekteverzuim en overspannenheid komt veel voor in de zorg, daarnaast kost het zorgmedewerkers soms moeite om nog plezier in hun werk te hebben. Daar staat tegenover dat ze juist vaak vanuit een sterke motivatie voor het werk met dementerende ouderen hebben gekozen. Het unieke, persoonlijke contact met de zorgvragers en familie geeft hen veel voldoening. Velen van hen willen met liefde, aandacht en toewijding zorg verlenen aan de betrokkene. Het is echter in de praktijk soms moeilijk hier handen en voeten aan te geven, eigen normen, waarden en emoties opzij te zetten en alert te zijn op alle aspecten die belangrijk zijn voor de kwaliteit van leven en zorg van de betrokkenen met dementie.