Personenalarmering

In het begin van de dementie zal een traditioneel personenalameringssysteem goed werken. Via een rode 'noodknop' op de muur of aan een koord om de nek, kan een dementerende een noodoproep doen. Bij wat verder gevorderde dementie werkt dat niet meer. Dan drukt de betrokkene als het niet nodig is en weet niet meer dat hij op zo'n knop moet drukken als het wel nodig is. Van een eventuele stem uit de muur aan de hand van de oproep kan de dementerende dan fors ontregeld worden. 

Gelukkig zijn er inmiddels nieuwe types personenalarmering beschikbaar. Dit zijn alarmeringsystemen die automatisch een sigaal afgeven, als er teveel of te weinig bewogen wordt. Of als er hard geschreeuwd wordt. Het grote verschil met traditionele systemen is dat de dementerende zelf niks hoeft te doen, het signaal wordt vanzelf afgegeven. Steeds vaker worden camera's gekoppeld aan een dergelijk systeem. De zorgcentrale kan die aanzetten en zien of er iets ernstigs aan de hand is en acties in werking zetten. Steeds vaker kunnen deze camerabeelden ook bekeken worden door een zorgverlener en/of een familielid op een eigen mobiel telefoontoestel.

Deze nieuwe generatie alarmsystemen zorgt voor een efficiente tijdsbesteding van zorgverleners en familie, terwijl er toch meer veiligheid is dan bij de 'traditionele rode knop'. Elders op deze site staan nog wat meer specifieke hulpmiddelen die het alarmeringssysteem kunnen perfectioneren.

Financiering

Het personenalarm wordt in de thuissituatie vergoed door de zorgverzekeraar. Vaak loopt dit via de thuiszorgorganisatie. Er is nog veel onbekendheid met de nieuwe systemen. Bovendien zijn die duurder dan de traditionele systemen, ondermeer door duurdere componenten als sensoren, camera's en goede verbindingen. Vergoeding thuis zal dus best wel wat discussie opleveren. In zorginstellingen worden deze systemen door de zorginstelling zelf gefinancierd. Soms uit 'potjes' voor experimenten, steeds vaker uit reguliere middelen.